Rondom de tramstelsite treffen we nog steeds enkele delen industrieel erfgoed van de voormalige tramstelplaats aan: de woning van de stationschef, de loodsen en schilderwerkplaats maakten vroeger deel uit van een groter geheel van gebouwen, laad-en loskades en rangeersporen. Het behoud en de herbestemming van dit industrieel erfgoed verhoogt de verblijfswaarde en herkenbaarheid van de site.

Het ontwerp ambieert de tramstelplaats te ontwikkelen vanuit de reeds bestaande structuren en kwaliteiten; het bestaande industrieel erfgoed, de kasseistrook en het lineaire karakter. De lineariteit van de site wordt versterkt door de aanleg van bomenrijen en in de pleinaanleg zelf. Alternerende kasseistroken, afgewisseld met groen- en waterelementen, creëren een onderscheid tussen meer en minder toegankelijke delen. Rondom de voormalige tramstelplaats komen verschillende woonblokken met telkens handel en/of diensten op het gelijkvloers.

Door het intensieve proces van masterplanning die aan dit architectuurontwerp voorafging, werd het gebouw afgestemd op de te realiseren omgeving. Dit doet ze via een verzorgde en hedendaagse architectuur.

De oriëntatie, de relatie met hun (toekomstige) context en de functionele invulling geven aanleiding tot een verschillende articulatie van de verschillende gevels van beide gebouwen:
In het gebouw bevinden zich aan de noordgevel voornamelijk slaapkamers en badkamers, met op het gelijkvloers de inkomhallen van de appartementen. 
Deze noordgerichte gevel heeft kleinere en beperktere gevelopeningen om warmteverliezen te beperken en toch het nodige daglicht en ventilatie te verzekeren aan de achterliggende ruimtes. 

De gevel is een compositie van verticale ramen in twee breedtes, op een regelmatige tussenafstand, met horizontale streklagen, een verspringende verzwaarde kroonlijst en de grotere openingen op het gelijkvloers, waarboven een betonnen luifeltje de inkomhallen aanduidt.
De oost- en westzijden hebben gelijkaardige raamopeningen, maar groter in aantal en afgewisseld door inpandige terrassen die 50cm uit de gevel springen, binnen diezelfde hoogte van de streklagen.

Aan de zuidgevels worden dezelfde raamopeningen in een grotere dichtheid gecombineerd met grote inpandige terrassen. 

De doorlopende streklagen tussen elke bouwlaag lopen rondom de beide gebouwen, zonder onderbreking. De ramen zijn allemaal verticaal, telkens tussen de twee streklagen in, en deze zorgen voor een leesbare verticaliteit van alle gevels.

In relatie tot de gebouwen van de oude tramstelplaats worden de volumes geheel in een rode baksteen opgetrokken. De steen wordt in de vlakken klassiek gemetst met een dunbedvoeg en ter hoogte van de streklagen in een verticaal stapelverband.

Het schrijnwerk in donker bronskleurig aluminium sluit aan bij de warme tinten van de baksteen en beperkt het contrast tussen glas en raam. De spijltjesborstweringen worden in diezelfde donker bronzen kleur voorzien, zowel in de gevelopeningen als op de terrassen, zodat ze, op subtiele wijze, bijdragen tot het gehele gevelbeeld, zonder met de dominante registers in concurrentie te treden.

Qua typologie bestaat gebouw A uit ‘doorzonappartementen’ met de leefruimtes en terrassen aan de zuidgevel en de slaapkamers aan de noordgevel. Gebouw B bestaat deels uit doorzonappartementen, deels uit hoekappartementen en bevat 2 één-gevel appartementen.
Er is een gedifferentieerd aanbod aan woningen verschillend in oppervlakte, aantal slaapkamers en oppervlakte van terrassen.
Wat betreft de indeling van de appartementen werd er zoveel mogelijk gestreefd naar een functieopdeling dag-nacht. Zo bevinden de slaapvertrekken zich aan de noordzijde van het gebouw en de leefgedeeltes aan de zuidzijde.

Dit project is onderdeel (fase 3) van het 'masterplan Merelbeke'.
Bekijk ook het naastliggend project: 'Wisselkouter Merelbeke' (fase 2),
of ga naar het project aan de overkant van de straat 'Wisselbeke Merelbeke' (fase 1).