De overige vrijgekomen gebouwen werden gesloopt wegens verouderd en onvoldoende kwaliteit. Ook bleek de bestaande indeling van leslokalen en schoolgerelateerde ruimtes weinig praktisch om op een goede manier deze gebouwen te herbestemmen tot sociale appartementen.

De gevel van het klooster en de aanpalende kapel werden behouden. Deze staan op de inventaris van Onroerend Erfgoed en maken deel uit van het collectief geheugen van Oosterzele. De twee gevels zijn geïntegreerd in het project, waarbij er omzichtig is omgesprongen met de eigenheid van beide bouwstijlen en hun unieke karakter. De bestaande kapel op de site werd herbestemd. 

Achter de kloostergevel is een nieuwbouw opgetrokken met dezelfde bouwdiepte, dakhelling en nokhoogte als het bestaande klooster. De nieuwbouw past zich zo in binnen het bestaande gabariet. Enkele transparante terrasjes tonen aan het dorp dat er achter deze gevel wel degelijk een nieuwe functie schuil gaat.

De nieuwbouw werd ontworpen als een aaneengesloten bebouwing in U-vorm. Deze vormt een nieuwe gevel als begrenzing van het park en creëert door diezelfde beweging een rustige ingetogen binnentuin in het gebouw. Een rondgang rond deze binnentuin bedient op elk niveau de verschillende appartementen. Het is een knipoog naar de oude kloostergang en maakt dat verschillende types van appartementen konden worden gerealiseerd. Zo zijn de appartementen achter de kloostergevel hoofdzakelijk gericht op het dorp, de appartementen in de achterbouw op het nieuw aan te leggen park, en de appartementen in het midden op de rustige binnentuin - waardoor ze een meer intiem karakter krijgen.

De relatie met de school in dit verhaal is niet genegeerd. Zo leerde een voorbespreking dat beide partijen voorstander waren om de ruimte tussen beide gebouwen vrij te maken van mechanisch verkeer. De bestaande kiss&ride-zone aan de straat bleef behouden zodat de ruimte tussen de kapel en de school kon worden ingericht als een open ruimte waarlangs kinderen te voet of op de fiets de school binnen gaan.